Chociaż w aparacie tym nie ma nic magicznego i musi on być używany przez wykwalifikowanych operatorów z maksymalną ostrożnością, ci, którzy się nim posługują, donoszą o wysokiej skuteczności tej metody. Kiedy osobom badanym, u których wystąpiły „kompromitujące” reakcje, pokazano zarejestrowane wskazania przyrządów, wiele z nich przyznało się do winy, potwierdzając w ten sposób „wnioski” aparatu (Inbau, 1942).

Nasze życie przebiega w świecie rzeczy i w świecie innych ludzi. Gdyby jednostka nie była zdolna do odbierania bodźców ze swego środowiska i do reagowania na nie, nie mogłaby zaspokoić swoich potrzeb, porozumiewać się ze swymi towarzyszami ani cieszyć się otoczeniem. Jednostka uczy się poznawać swój świat dzięki danym, które otrzymuje za pośrednictwem narządów zmysłowych, lecz to, co spostrzega, zależy także od tego, co wnosi ze swych ubiegłych doświadczeń, oraz od tego, jakie są jej obecne potrzeby i pragnienia, z którymi staje wobec świata. Podobnie więc jak we wszystkich zagadnieniach psychologii, spostrzeganie ma zarówno aspekty sytuacyjne, jak i rozwojowe, tzn. zależy nie tylko od bodźców, które w danej chwili oddziałują na narządy zmysłowe. W celu wyrobienia sobie poglądu na całość procesu spostrzegania omówimy najpierw niektóre bardziej ogólne problemy, a zagadnienia specjalne, dotyczące sposobu działania narządów zmysłowych przy spostrzeganiu, odłożymy do następnego rozdziału.

Na podstawie badań nad postawami i osobowością eksperymentatorzy wybrali osoby mające uprzedzenia w stosunku do grup mniejszościowych. Stwierdzono, że zachowanie tych osób w różnych sytuacjach, włączając sytuacje percepcyjne, było niezmienne i sztywne. Reakcje ich porównywano z reakcjami innej grupy złożonej z ludzi stosunkowo bez uprzedzeń,

Związek pomiędzy bodźcem bezwarunkowym a reakcją bezwarunkową istnieje od początku eksperymentu i nie musi być nabywany. Związek pomiędzy bodźcem warunkowym a reakcją warunkową jest wyuczony. Powstaje on dzięki łącznemu występowaniu bodźca warunkowego i bezwarunkowego, po czym następuje reakcja bezwarunkowa (tj. dzięki wzmocnieniu). Reakcja warunkowa jest podobna do bezwarunkowej (chociaż nie musi być identyczna).

Dobry uczeń jest osobą pomysłową o elastycznym umyśle, kimś, kto potrafi wyzyskać swoje wiadomości w nowej sytuacji i znaleźć rozwiązanie problemów, z którymi nigdy przedtem się nie stykał. Położenie nacisku raczej na uczenie się przez wgląd niż na uczenie się mechaniczne lub na nabywanie zautomatyzowanych umiejętności sprzyja takiemu zachowaniu w sytuacjach problemowych.

– Odruch źreniczny. Źrenica oka wykazuje tendencję do rozszerzania się w chwili gniewu, bólu lub podniecenia emocjonalnego w ogóle, a do zwężania się w spokoju.