Osoby, które znają się na malowaniu, będą oponować przeciwko nazwaniu kolorów: żółtego i niebieskiego dopełniającymi, ponieważ barwniki te po zmieszaniu dają barwę zieloną, nie szarą. Ale mówimy tu o mieszaniu świateł, nie barwników. Zasady mieszania w tych dwóch przypadkach nie są wzajemnie sprzeczne, chociaż wyjaśnienie tej różnicy jest nieco zawikłane. Nie wchodząc w szczegóły warto zapamiętać, że mieszanie świateł ma charakter addytywny („dodawanie” barw), podczas gdy mieszanie barwników jest po części mieszaniem przez absorpcję („odejmowanie” barw), a to z powodu selektywnego pochłaniania światła przez barwniki. (Nigdy nie można być pewnym na podstawie znajomości barwy składników, jaki będzie wynik mieszania przez absorpcję – ryc. 8-6).
Istnieją różnice pomiędzy widmem a kołem barw, chociaż kolejność barw zachowana jest ta sama. Pierwsza z różnic polega oczywiście na tym. że kolo zawiera odcienie czerwieni i purpury nie występujące w widmie. Driiga – to rozciąganie i kurczenie pewnych partii widma. Odcienie fioletu pomiędzy 380 my a 450 mg są prawie niemożliwe do rozróżnienia na kole barw, podobnie jak odcienie czerwieni od 700 mg do 780 mg. Natomiast między błękitem (480 mg) a zielenią (510 mg) drobnym różnicom w długości fal odpowiada na kole barw duża różnorodności odcieni. Po pewnym zagęszczeniu dla odcieni żółtozielonych zaznacza się wzrost odstępów dla różnych odcieni barwy żółtej oraz ponownego zagęszczenią dla barwy pomarańczowej i czerwonej. To zagęszczenie i rozciąganie nie jest dowolne. Podstawę jego stanowi łatwość, z jaką oko może rozpoznawać różnice barw w różnych częściach widma. kontynuują adaptację i przez około pół godziny stają się coraz bardziej wrażliwe,
Różnicę między funkcjonowaniem pręcików i czopków odkryto po części dzięki badaniom nad wydzielonymi obszarami siatkówki. Jak już wspomniano poprzednio, centrum siatkówki .(plamka żółta) jest pozbawione pręcików. Oznacza to, że na tym obszarze możemy badać
Leave a reply