Lęk jest przede wszystkim stanem obawy, troski i zaniepokojenia Jest to specjalny rodzaj strachu. Podczas gdy zwykły strach ma zawsze swój przedmiot, to lęk jest strachem o przedmiocie niejasnym lub w ogóle nie ma przedmiotu. Nieokreślony strach będzie zatem jednym ze znaczeń lęku. Jest to, być może, znaczenie tego słowa najpowszechniej przyjęte przez psychologów.
Stan lęku podobnie jak stan strachu, jest stanem przykrym, stanem napięcia, od którego staramy się uwolnić. Niepokój zatem można również uważać za popęd. Zagrożenie bezpieczeństwa jednostki często skłania ją do przystosowania się do oczekiwań społeczeństwa: jeśli nie przystosuje się do nich, zagrożenie wywołuje w niej lęk, czy niepokój. Jeśli przekracza prawo, może być ukarana grzywną lub więzieniem. Społeczeństwo spodziewa się, że kara nie tylko wpłynie na jej postępowanie w przyszłości, lecz także stanie się ostrzeżeniem dla innych i potęgować będzie ich lęk w przypadku, gdy naruszą prawo. Niektóre religie stosują groźbę boskiej zemsty na tych, co grzeszą. Ten apel do sumienia, do osobistego poczucia winy jest dla wielu ludzi potężniejszym źródłem leku, niż groźby władzy zewnętrznej. Można ujść przed okiem policjanta, lecz nie można uciec przed własnym sumieniem. Nie wszystkie wykroczenia są dość poważne na to, aby wymagały kary, lecz osoba nie stosująca się do oczekiwań społecznych może narazić się na docinki lub na śmieszność. Śmieszność stawia ją na uboczu, wywołuje w niej poczucie, że jest usunięta poza nawias społeczny – w ten sposób wzbudza w niej lęk o jej pozycję i wywiera nacisk, by zachowywała się podobnie jak otoczenie.
Leave a reply