Współczesny młody człowiek pragnie czuć się bezpiecznie i przeżywać zadowolenie. Niektórzy odnajdują to zadowolenie w tradycyjnej religii. Inni nie akceptują jej, ponieważ jest niezgodna z nauką, którą wysoko cenią.
Istnieje wiele powodów, dla których nauka fascynuje młodzież. Niektórzy, dzięki badaniu sekretów natury, mogą w sposób możliwy do przyjęcia przez społeczeństwo wyrazić swoją dotąd skrywaną ciekawość dotyczącą zagadnień seksualnych i anatomicznych. Dla tych, którzy nieufnie czy nawet cynicznie traktują świat dorosłych, jedynie nauka wydaje się godna zaufania. Inni „odwołują” się do jej autorytetu po prostu na złość autorytetom rodzicielskim i religijnym. Nieliczni, oczywiście, mają zdolności intelektualne godne prawdziwego naukowca.
Część młodzieży przyjmuje radykalne poglądy społeczne i polityczne. Zmienianie świata wydaje się im łatwiejsze niż zmienianie siebie. Sami, nie traktowani jeszcze przez rodziców jako równorzędni partnerzy, łatwo współczują, a nawet identyfikują się z ofiarami nietolerancji. Dorosły dostrzega tę stronniczość jako fakt, którego nie wolno mu lekceważyć, nawet jeżeli nie może go zaakceptować. W niektórych przypadkach, nawet usprawiedliwionych, dużym błędem byłoby traktowanie żarliwego egalitaryzmu jako psychologicznego zboczenia. W rzeczy samej bardziej umiarkowane postawy dorosłych wobec niektórych kwestii mogą być moralnie „nie w porządku” w porównaniu z entuzjazmem młodego człowieka.
Leave a reply