Jeśli pewne formy emocjonalnego zachowania mają wpływ przystosowawczy, a inne – zakłócający, to potrzebna jest higiena życia emocjonalnego, tak aby dojrzali ludzie mogli cieszyć się z przeżywania emocji, nie ponosząc szkody na skutek jakichś emocjonalnych wybryków.
Dla higieny życia emocjonalnego bardzo istotne jest zagadnienie kontroli emocjonalnej. Czy dojrzałość polega przede wszystkim na tłumieniu przejawów emocji w celu bardziej racjonalnego kierowania swym życiem? Czy też przejawy emocjonalne są czymś w rodzaju klapy bezpieczeństwa, nader ważnej dla zdrowej egzystencji?
Cywilizacja wymaga od nas, abyśmy tłumili wiele otwartych przejawów emocji. Być cywilizowanym – to znaczy zachowywać się w sposób umiarkowany, „nie tracić głowy”, nie „tracić równowagi”. Niewzruszony spokój, umiejętność panowania nad sobą uważamy za zaletę. Chociaż cenimy wrażliwość emocjonalną w formie zapału i czułości, sądzimy, że powinno się ją ujawniać powściągliwie. We wszystkich sprawach wyżej cenimy wstrzemięźliwość niż swobodne folgowanie sobie.
Psychologowie żywią wątpliwości, czy tłumienie wszelkich przejawów emocjonalnych jest pożądane. Aczkolwiek pewna kontrola nad swymi emocjami jest niewątpliwie rzeczą nader istotną zarówno dla dorosłych, jak i dla dzieci, to można jednakże wysunąć dwa zastrzeżenia co do zakresu tej kontroli, które należy mieć na uwadze: 1) tłumienie emocji nie zawsze bywa skuteczne: zamiast usunąć emocję, może spowodować, że przejawi się ona w wypaczonej formie lub w postaci choroby: 2) można wykazać, że odpowiednie wyładowanie emocjonalne daje korzystne rezultaty.
Leave a reply