Kretschmerowski system typów fizycznych spotkał się z szeroką krytyką. Kiedy bowiem wyniki zostały opracowane pod kątem statystycznym, okazało się, że rezultaty są statystycznie nieistotne. Typy te zachodzą na siebie podobnie jak typy psychologiczne. Jak zauważył LAURENCF. SHAFFF.R: „Kiedy zamiast ogólnego wrażenia, na którym oparł się Kretschmer, zastosujemy dokładne pomiary ciała, różnice są jeszcze mniejsze”. KIMBALL YOUNG nazwał techniki Kretschmera pomiarem „na oko”.
Typy Kretschmera okazały się do tego stopnia nieprecyzyjne, że kiedy WILLIAM SHELDON Z uniwersytetu w Chicago usiłował sklasyfikować 400 studentów, jedynie 112 odpowiadało tym kategoriom. Pozostałych 288 miało zatem stanowić tzw. mieszaninę dysplas- tyczną. Sheldon uznał, że próbę klasyfikacji fizycznej budowy ciała na trzy typy można porównać z „próbą stworzenia języka zawierającego jedynie trzy przymiotniki”.
Jednym z pierwszych psychologów opisującym bogactwo osobowości dojrzałego człowieka i wykazującym nieefektywność prób kategoryzowania osobowości był WILLIAM JAMES, uznawany często za ojca amerykańskiej psychologii. W 1892 roku napisał: „Człowiek ma tyle różnych społecznych »ja«, ile jest grup społecznych, z opinią których się liczy. Każdej z tych grup pokazuje inny aspekt siebie”.
Leave a reply