Wiek łączenia się w „gangi”

Badaniami nad umysłowym rozwojem dzieci zajmował się wybitny badacz JEAN PIAGET (1896-1980), twórca koncepcji rozwoju poznawczego. W okresie wczesnodziecięcym następuje rozwój sensomotoryczny kończący się zwykle około drugiego roku życia. Cechą charakterystyczną tego etapu jest rozwój koordynacji postrzegania zmysłowego i motoryki ciała. Następnym etapem jest myślenie przedpojęciowe lub tzw. myślenie przedopera- cyjne. Dziecko zaczyna tworzyć obraz własnych czynności, a zatem zaczyna używać symboli, czyli myśleć. W okresie, gdy dziecko rozpoczyna naukę w szkole, osiąga etap, który Piaget nazywa myśleniem intuicyjnym. W wieku około siedmiu lat rozpoczyna się okres myślenia konkretno-operacyjnego. Dopiero na tym etapie kształtuje się umiejętność rozumowania i myślenia logicznego.

Nauczyciel w szkole powinien być świadom tego, na jakim etapie rozwoju poznawczego znajdują się jego uczniowie, by móc organizować proces nauczania zgodnie z ich możliwościami. Około dziesiątego lub jedenastego roku życia dzieci znajdują największą przyjemność w przebywaniu w małych grupach tej samej płci. Nie mają już ochoty na rodzinne spacery. Pragną spędzać większość czasu ze swoim „gangiem”. Poza grupą swoich towarzyszy czują się źle. Grupa zdominowała ich życie i decyduje o stylu ubierania się, zabawy, pojęciach dobra i zła.

Główną psychologiczną cechą, która kształtuje się dzięki uczestnictwu we własnej „bandzie” lub „gangu”, jest uwrażliwienie na akceptację rówieśników. Dziecko nieustannie o nią walczy. W konflikcie pomiędzy regułami domu rodzinnego i grupy wygrywa ta ostatnia. Lojalność grupowa powoduje, że dziecko staje się bardzo podatne na wszelkie sugestie przywódcy bandy. Jest gotowe przyjąć nieomal każdy jego pomysł.

W tym okresie życia przywódca grupy reprezentuje ideał tej grupy. Przewyższa on zazwyczaj pozostałych członków grupy pod wieloma względami. Najczęściej jest najstarszy, największy, najzręczniejszy i najsprytniejszy.

Mądrzy rodzice nie podważają autorytetu przywódcy grupy, do której należy ich dziecko. W przeciwnym razie narażają je na poważny konflikt lojalności. Co więcej, zagrożony przywódca może przysporzyć ich dziecku wielu nieprzyjemnych sytuacji.

Leave a reply

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>