Jeśli przy ponownym uczeniu się kryterium zostanie osiągnięte w pierwszej próbie, wówczas zaoszczędzenie wynosi 100%, jeśli wymaga ono tyle samo prób, co uczenie się pierwotne, zaoszczędzenie równa .się 0%.
Gdy przy- pierwotnym i ponownym uczeniu się stosuje się typowe metody, można jednocześnie otrzymać wskaźnik przypominania i wskaźnik zaoszczędzenia. Wskaźnik przypominania oblicza się na podstawie wyniku uzyskanego w .pierwszej próbie przy ponownym uczeniu się, a wskaźnik zaoszczędzenia na podstawie liczby prób potrzebnych do osiągnięcia kryterium.
U podłoża wspomnień, przypominania, rozpoznawania i zaoszczędzania przy ponownym uczeniu się nie leżą jakieś odrębne procesy, jednakże każdy z tych przejawów pamięci stawia przed badanym nieco inne wymagania, tak że fakt zapamiętania wyuczonego poprzednio materiału można czasami jedną metodą wykryć, podczas gdy w inny sposób to się nie udaje. Na przykład fakt zapamiętania dowolnego doznania całkowicie niedostępnego dla pamięci wspomnieniowej lub dla bezpośredniego przypominania może zostać ujawniony w drodze rozpoznawania lub ponownego uczenia się. Reakcja na bodźce jest łatwiejsza w przypadku rozpoznawania niż w przypadku przypominania ich sobie: gdy twarz jakiejś osoby dostarcza nam bodźców wzrokowych, zdarza się, że potrafimy jedynie rozpoznać ją jako znaną sobie twarz, chociaż oczekuje się od nas, że przypomnimy sobie na podstawie tych bodźców nazwisko danego człowieka.
Leave a reply