Na podstawie badań nad postawami i osobowością eksperymentatorzy wybrali osoby mające uprzedzenia w stosunku do grup mniejszościowych. Stwierdzono, że zachowanie tych osób w różnych sytuacjach, włączając sytuacje percepcyjne, było niezmienne i sztywne. Reakcje ich porównywano z reakcjami innej grupy złożonej z ludzi stosunkowo bez uprzedzeń,
W pewnym eksperymencie po obrazku przedstawiającym psa następowało kilka innych obrazków, na których podobizna psa stopniowo przechodziła w podobiznę kota. Grupa z uprzedzeniami trzymała się swego pierwszego sądu dłużej niż grupa bez uprzedzeń (tj. dłużej interpretowali oni to, co widzieli na przejściowych obrazkach jako podobiznę psa). Występowała u nich niechęć do odejścia od tego, co zrazu było jasne i wyraźne. Podobne wyniki otrzymano wtedy, gdy zamiast podobizn zwierząt pokazywano badanym stopniowo zmieniające się serie cyfr. Grupa z uprzedzeniami, którą tu określono jako nietolerancyj- ną wobec wieloznaczności, dłużej trzymała się pierwotnych cyfr (Fren- kel-Brunswik, 1949).
Badacze stwierdzili, że ludzie różnią się pod względem sposobu zachowywania orientacji w przestrzeni. Następujący eksperyment stanowi przykład metod, jakie można stosować w tym przypadku.
108 marynarzy, kandydatów do szkolenia na okrętach podwodnych, wzięło udział w eksperymencie, mającym ustalić wpływ głodu na spostrzeganie. Czterdziestu czterech zbadano w godzinę po jedzeniu, dwudziestu czterech – w cztery godziny po jedzeniu, a czterdziestu – w szesnaście godzin po posiłku. Chodziło o przekonanie się, czy reakcje percepcyjne osób dłużej pozbawionych pokarmu będą świadczyły o wzrastającym zainteresowaniu jedzeniem.
Leave a reply