Zazdrość

Tak więc groźba lęku pomaga narzucić wielo ogólnie przyjętych i uznanych sposobów postępowania społecznego. Zewnętrzne środki kontroli internalizują się w postaci sumienia, tak że dana osoba czuje się spokojniejsza, gdy zachowuje się tak, jak, jej zdaniem (i społeczeństwa), powinna się zachowywać. Myśl, że zachowuje się inaczej, wywołuje w niej poczucie winy i wzbudza niepokój. Ponieważ lęk jest przykry, człowiek jest skłonny unikać go, a tym samym wykazuje tendencję, by postępować najczęściej zgodnie z nakazami swego sumienia.

Zazdrość, Zazdrość jest specjalną formą lęku wynikającego z braku poczucia bezpieczeństwa, wiąże się ze strachem przed utratą uczucia na rzecz rywala. Temat trójkąta małżeńskiego, tak często spotykany w literaturze dramatycznej, świadczy wyraźnie o tym, że zazdrość ma silne własności popędowe. Mąż, zazdrosny o innego męzczyznę, sądzi, ze ten mężczyzna kradnie mu uczucia jego żony: nawet jeśli w rzeczywistości nie ma żadnego rywala, zazdrosny mąz strzeże swej żony, aby rywal się nie pojawił. Reakcje osoby zazdrosnej mogą być gwałtowne. Jeśli istnieje prawdziwy rywal czy rywalka. zazuiosna osoba może go (lub ją) zaatakować. Jeśli istnieje tylko strach przed rywalem, zazdrosna osoba może zadawać sobie wiele trudu, pilnując ukochaną osobę, której wierności boi się utracić, i zdobywa a niej interesujące informacje. Emocje takie, jak zazdrość o kogoś i zazdrość o coś. czyli zawiść różnią się bardziej pod względem swych aspektów motywacyjnych niż zabarwienia uczuciowego. Poważne usiłowania, aby znaleźć różnice pomiędzy zawiścią a zazdrością jako stanami, które by można określić introspekcyjnie lub na podstawie reakcji organicznych, zakończyły się niepowodzeniem (Ankles, 1939). Traktując je jednakże jako motywy, można przeprowadzić pożyteczne rozróżnienie między zazdrością jako strachem przed rywalem a zawiścią jako pragnieniem czegoś, co posiada ktoś inny. Ktoś może np. zazdrościć komuś innemu jego samochodu (zawiść), nie żywiąc żadnych złych uczuć w stosunku do jego osoby, natomiast gdy w grę wchodzą uczucia zazdrości o kogoś, postawy wobec rywala są zawsze wrogie. Te przykłady wskazują na doniosłość rozpatrywania emocji jako motywów, a nie tylko jako stanów pobudzenia organizmu

Leave a reply

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>