Zabawą jest każda aktywność, której dziecko oddaje się dla samej przyjemności, jaką ta czynność z sobą niesie, a nie dla jakichkolwiek końcowych rezultatów. Bawimy się dla samej zabawy. Na tym właśnie polega różnica między pracą a zabawą, że nieistotne są jej ostateczne efekty. Zabawa zajmuje tak znaczną część życia dziecka, że często nie dostrzegamy jej znaczenia. Odgrywa ona ogromną rolę w następujących płaszczyznach rozwoju:
– fizycznej: wspomaga rozwój mięśni i sprawności manualnej oraz umożliwia wyładowanie energii, która – jeśli będzie zablokowana – wywoła napięcie i rozdrażnienie,
– społecznej: uczy określonych form zachowania, współpracy, dzielenia się z innymi i przyjaźni, bez których dziecko staje się samolubne i dominujące,
– poznawczej: uczy postrzegania kształtów, kolorów, rozmiarów i struktury przedmiotów.
Zabawa małych dzieci przybiera różne formy: od prostych zajęć motorycznych z użyciem zabawek, poprzez uspołecznione zabawy w gronie rówieśników, aż po zabawy udramatyzowane i konstrukcyjne. Dziecko piętnastomiesięczne uwielbia wkładanie różnorakich przedmiotów do pojemników. Dwulatek lubi bawić się w obecności innych dzieci, ale jeszcze nie razem z nimi. Trzylatek potrafi zaangażować się z kilkorgiem rówieśników w realizację prostych projektów, jak na przykład budowa mostów lub domków z klocków. Czterolatek preferuje już odgrywanie złożonych, udra- matyzowanych sytuacji w grupie, natomiast dziecko pięcioletnie gotowe jest do przedsięwzięć trwających dłużej niż jeden dzień, jak również do grupowych wycieczek.
Leave a reply