Teoria H.J. Eysencka

Jednym z najbardziej znaczących współczesnych psychologów osobowości jest HANS J. EYSENCK. Zastosował on ściśle naukowe podejście do badań nad osobowością. Broni poglądu, że nauka zajmuje się pomiarem i kwantyfikacją, a zatem psychologia osobowości powinna na tych metodach się opierać. Zakłada podejście nomotetyczne, tzn. szuka praw rządzących zachowaniami całych grup ludzkich, a nie idiograficzne (opisowe). n i leptosomiczny, zaś pomiędzy typem pyknicznym i leptosomicz- nym umieścił typ atletyczny. Wszyscy, którzy nie mieścili się w jednej z trzech pierwszych kategorii, zaliczali się do kategorii czwartej, a mianowicie do grupy dysplastycznej lub asymetrycznej. Po dokonaniu takiego podziału Kretschmer porównał budowę fizyczną pacjentów z diagnozami ich umysłowych schorzeń. Doszedł do wniosku, że odkrył istotny związek pomiędzy typem fizycznym a rodzajem psychicznych zaburzeń. Generalnie rzecz ujmując, dolegliwością krępych pykników były wahania nastroju typu maniakalno-depresyjnego. Szczupli leptosomicy cierpieli na schorzenia wycofującej się osobowości wskazującej na schizofrenię.

Rozszerzając tę teorię na ludzi normalnych, Kretschmer wyróżnił dwa typy osobowości związane z typem budowy ciała. Zgodnie z jego koncepcją większość pykników to cyklotymicy, u których zamiennie następuje podwyższony i obniżony nastrój, zaś większość leptosomików to schizotymicy z tendencją do wycofywania się i koncentracji na sobie.

Leave a reply

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>