Teorie widzenia barw

Wielkie postępy poczyniono w oznaczaniu barw i w opracowaniu systemu wzorców porównawczych, co po części było koniecznym następstwem rozwoju takich wynalazków, jak fotografia kolorowa oraz kolorowe filmy i telewizja. Zastosowanie barwy w masowej produkcji takich przedmiotów, jak samochody czy aparaty radiowe, nie mówiąc już o dekoracji wnętrz, wymagało dokładnego określenia barw. Teorie typu Younga-Helmholtza pozostały popularne, ponieważ dla celów dokładnej specyfikacji kolorów wystarczą trzy barwy. Teoria trzech barw zwana jest oszczędną, ponieważ zadowala się możliwie najmniejszą liczbą zmiennych, lecz fakt, że trzy barwy mogą dać wszelkie kombinacje kolorów, nie dowodzi, że oko jest zbudowane według systemu trzech barw. Dowodzi tylko tego, oka na dane długości fal (ryc. H-13). Co więcc-j, szybkość jej bielenia odpowiada szybkości adaptacji do ciemności (Wald, 1951).

Zgodność ta sugeruje w sposób dobitny, że purpura wzrokowa jest substancją pośredniczącą między wpadającym do oka światłem a pobudzeniem nerwów' sensorycznych, które w efekcie prowadzi do widzenia. Poszukiwania analogicznych substancji w czopkach są w toku, lecz. jak dotąd, bez wyraźnych rezultatów' (Wald. 1954),

Leave a reply

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>