Rodzice mają obowiązek udzielania dziecku pomocy (lub przynajmniej przyzwolenia) w nauce samodzielności. Czynią to, kiedy uczą dziecko samodzielnie jeść, chodzić, mówić, ubierać się, przezwyciężać trudności.
Poza praktyczną korzyścią, jaka płynie stąd dla całej rodziny, w grę wchodzą jeszcze korzyści psychologiczne, wynikłe z zachęcania i chwalenia dziecka za próby samodzielności. Pochwały dają dziecku poczucie pewności siebie i wiarę we własne możliwości. Powodują, że czuje się ono równie dobrze jak inne dzieci.
Jeśli równolegle – poprzez pełną miłości opiekę – zaspokojona zostanie u dziecka jego potrzeba zależności, ów efekt psychologiczny będzie miał znaczenie wykraczające daleko poza zwykły praktyczny rezultat polegający na tym, że uwolni się ono od napięć i przestanie płakać. Dziecko będzie czuło się kochane i bezpieczne. Będzie traktowało swoje otoczenie jako miejsce dobre i przyjazne.
Uczucia pewności siebie i bezpieczeństwa są najcenniejszym darem, jaki rodzice mogą przekazać dziecku. Bez pewności siebie nawet najzdolniejszy człowiek będzie odczuwał poczucie niższości. Jeśli nie będzie miał wewnętrznego poczucia bezpieczeństwa, żadna siła nie uchroni go przed ciągłym lękiem przed życiem.
Badania wykazały, że uczucia, jakie dziecko żywi wobec siebie i swego otoczenia, stają się po pewnym czasie postawami, które zachowa na całe życie. Niezwykle pomocną postawą rodziców umacniającą optymizm dziecka w nastawieniu do życia jest akceptacja. Akceptacja nie oznacza neutralności. Ignorując kogoś, bynajmniej nie udzielamy mu swojej akceptacji. Czynimy to natomiast wtedy, gdy kogoś lubimy. Rodzice, którzy lubią swoje dziecko takim, jakie ono jest i za to, kim jest, i pamiętają równocześnie, że będzie się ono zmieniać w miarę dorastania, doczekają się dzielnych i wspaniałych dzieci.
Akceptacja rodziców ma bezpośredni wpływ na emocjonalną gotowość dziecka do uczenia się. Dziecko, które jest przekonane o swojej wartości i pewne uczuć rodziców, nawet jeśli poniesie porażkę, nadal z ochotą będzie podejmowało próby przyswojenia sobie nowych umiejętności i – z dużym prawdopodobieństwem – będzie dobrze przystosowane oraz w pełni wykorzysta swe wrodzone zdolności.
Leave a reply