Można korzystać z różnych testów do wykrywania ślepoty na barwy. Zwykle wymaga się w nich od badanego, aby odczytał cyfrę1 złożoną z kolorowych kropek, umieszczoną na tle składającym się z innych kolorowych kropek (ryc. 8-9). Kolory są tak dobrane, by zmylić badanych cierpiących na różne rodzaje ślepoty na barwy.
Czy można określić w jakiś sposób, jaki kolor widzi w rzeczywistości osoba ślepa na barwy? Możemy upewnić się, jakie barwy wydają się jej podobne, ponieważ pomyli je przy próbach sortowania np. kolorowych motków przędzy. Możemy pójść jeszcze dalej dzięki badaniom przeprowadzonym nad paroma osobami, które miały tylko jedno oko ślepe na barwy, a drugie normalne (Sloan i Wollach, 1948: Graham i Hsia, 1958). Wiemy, że dla człowieka ślepego na czerwień i zieleń kolory niebieskie i żółte (jako jakości barwne) wyglądają prawie tak samo, jak widziane normalnymi oczami: barwy te, w połączeniu z szarością, to wszystko, co on widzi. Jego słownik barw zawiera jednak również inne słowa, a więc nazwie ,,zielonym” kolor żółty o słabym nasyceniu (tj. szarożółty), który dostrzega, gdy patrzy na trawnik, a „czerwonym”, ten kolor szarożółty, który widzi, spoglądając na samochód straży pożarnej.
Nie ma żadnego sposobu, aby wyleczyć wrodzoną ślepotę na barwy, aczkolwiek można zaopatrzyć chorego w takie pomoce, jak barwne filtry, które pomogą mu dokładniej rozróżniać barwy. Niektóre formy ślepoty na barwy powstają na skutek choroby lub obrażeń cielesnych (zatrucie dwusiarczkiem węgla, zatrucie ołowiem, zapalenie nerwu wzrokowego itd.). W niektórych przypadkach tego rodzaju wyleczenie ślepoty na barwy jest możliwe.
Leave a reply