Ogólną krzywą, wyprowadzoną zgodnie ze statystyczną teorią uczenia się Estesa, przekształcono w formy pozwalające na empiryczne sprawdzenie jej za pomocą czterech miar: 1) liczby reakcji na minutę: 2) średniego czasu trwania reakcji: 3) skumulowanej liczby błędów oraz 4) czasu biegu. .Pierwsze dwie krzywe (a i b) odnoszą się do eksperymentu z naciskaniem drążka, a dwie pozostałe Cc i d) do uczenia się labiryntu w kształcie litery T. Linia ciągła przedstawia w każdym przypadku krzywą teoretyczną, podczas gdy kółka reprezentują dane z eksperymentów. (Dokładne znaczenie równań poszczególnych krzywych oraz sposób ich wyprowadzenia wykracza poza zakres tej książki). Od stopnia zgodności tych krzywych z danymi zależy sukces teorii. (Źródło: Estes, 1959, s. 402). reakcji, na skumulowaną liczbę błędów oraz na czas biegu przez labirynt. Z wykresów tych wynika w sposób oczywisty, że krzywa teoretyczna (zaznaczona w każdym przypadku grubą linią) zgadza się.z punktami, które reprezentują wyniki eksperymentów.
Na przykładzie modelu Hulla i Spence’a i modelu Estesa opisano jedynie początkowe fazy ich budowania. W obu przypadkach podjęto wiele dalszych kroków, aby wyjaśnić w podobny sposób to, co zachodzi w wygaszaniu, w uczeniu się różnicowania, w generalizacji i w różnych formach uczenia się reakcji złożonych. Estes wprowadził dodatkowe założenia celem uwzględnienia zjawisk zależnych od czasu, takich jak samoistne odnawianie się i zapominanie. Inni badacze zajmujący się tą dziedziną również opracowali modele o różnym stopniu zastosowalności i ogólności (np. Bush i Mosteller, 1955: Suppes i Atkinson, 1960).
Jak wskazuje Estes, ogólna koncepcja uczenia się jako procesu probabilistycznego czy statystycznego została podchwycona przez tak wielu badaczy, że prawdopodobnie będzie stanowiła jeden z dominujących elementów przyszłego teoretycznego rozwoju psychologii. Nie znaczy to, że inne kierunki badań i poszukiwań teoretycznych nie będą kontynuowane, lecz ktoś, kto poważnie studiuje teorię uczenia się, nie może obecnie ignorować tego matematycznego kierunku.
Leave a reply