Zanim odpowiemy na postawione wyżej pytanie, zakończmy nasz przegląd gruczołów dokrewnych omówieniem przysadki mózgowej. Gruczoł ten często zwany jest gruczołem nadrzędnym, ponieważ wydziela hormony kontrolujące funkcjonowanie innych gruczołów. Jeden z nich, tyreotropina, nadzoruje czynność gruczołu tarczycy. Pojawienie się wola, któremu towarzyszy wytrzeszcz oczu, zależne jest od tego właśnie hormonu.
Inna wydzielina przysadki, nadrzędny hormon płciowy, jest konieczny do prawidłowego funkcjonowania gonad. Ma nawet silniejsze działanie niż kortyna, gdyż stymuluje zarówno płcio- wość męską, jak i kobiecą. Przysadkowy hormon płciowy i przysadkowy hormon wzrostu są wobec siebie antagonistyczne. Normalnie zachowana jest między nimi właściwa równowaga, jednakże nadmierny wzrost (gigantyzm przysadkowy) zazwyczaj idzie w parze z niedojrzałością płciową, natomiast przedwczesna dojrzałość seksualna wiąże się z zahamowaniem wzrostu (karłowatość przysadkowa).
Nie ma wątpliwości co do tego, że gruczoły dokrewne istotnie wpływają na temperament. Oprócz okresowych emocjonalnych stanów drażliwości lub depresji, o których już wspominaliśmy, reakcje społeczne na cechy temperamentu będą także wywierały określony emocjonalny wpływ zwrotny na osobę z deficytami hormonalnymi.
Człowiek charakteryzujący się dobrą równowagą wydzielania wewnętrznego jest pełen energii i bardzo różni się, także w swoich postawach, od człowieka z deficytem wydzielania. Poziom energii jednostki prowadzi do określonych doświadczeń, które w innym przypadku mogłyby nie zaistnieć lub być inaczej spożytkowane, wystąpi nadmiar tyroksyny, człowiek staje się niespokojny, napięty, labilny emocjonalnie i lękliwy.
W gruczole tarczycy znajdują się cztery maleńkie gruczoły przytarczyczne. Ich usunięcie lub uszkodzenie powoduje konwulsje i śmierć. Ekstrakt sporządzony z tych gruczołów pomaga w niektórych przypadkach epilepsji.
Leave a reply